Vandaag gaan we met dezelfde jeep als gisteren naar Bundala NP. Dit park herbergt vooral veel vogels, maar ook veel apen en herten. De rest van de dag vermaken we ons lekker langs de rand van het zwembad in het hotel.

Om half zes 's ochtends gaat de wekker af, want we worden om 06.00 uur opgehaald door Ranjith en dezelfde chauffeur van gisteren, nu om een jeepsafari te maken in Bundala NP. Het park opent om 06.30 uur de poort en dan willen we er zijn. We worden op tijd opgepikt en even na half zeven nemen we de afslag richting het park. Het natte weiland aan de rechterzijde, nog voor de officiële toegangspoort, is direct al erg interessant. Het grazende vee wordt omringd door een grote groep Koereigers in de verhouding 5 Koereigers voor 1 stuk vee.

Ook bij ons bekende vogels, zoals Blauwe Reigers komen in flinke aantallen voor in Sri Lanka en ook in dit zompige weiland zijn ze aanwezig, net als overigens de Heilige Ibissen.

De Grey Langur is één van de twee veel voorkomende apensoorten in Bundala. Je ziet dan ook regelmatig groepen langs de kant van de weg. Het is net alsof ze een zwart masker op hebben. Erg schuw zijn ze niet.

Nu pas komen we aan bij het kantoor annex informatiecentrum van Bundala en Ranjith gaat de entree betalen en haalt de gids op. Bundala blijkt onder het Ramsarverdrag te vallen, dat wetlands moet beschermen tegen bedreigingen van buitenaf.

Nog voordat we de echte poort passeren zien we nog wat Phaesant-tailed Jacana 's. Bij de poort zelf zit een Common Garden Lizard zich lekker op te warmen in het zonnetje.

Ook in Bundala zijn Kleine Groene Bijeneters in flinke aantallen aanwezig. Af en toe kunnen we er leuke plaatjes van maken.

De grijze langoeren hebben hun naam te danken aan een Hindiwoord wat lange staart betekent. Ze hebben inderdaad een lange staart die ze af en toe koddig in de lucht houden onder het lopen.

De foto 's van de Indische Kuifarend die rustig in een dode boom boven ons hoofd zit, zijn wel één van de best gelukte plaatjes van de vakantie. Ik ben er dan ook heel blij mee.

Moeder en baby Langoer zitten wel op een erg menselijke manier in de bomen naar ons te kijken.

Een Large-billed Crow zit geaggiteerd te roepen tegen een juveniele White-bellied See-eagle. De zeearend lijkt niet erg onder indruk.

Een Yellow-wattled Lapwing zit op het gras. De rode variant zien we vaker, maar dit gele exemplaar is ook mooi.

Oriëntal Darters en Little Cormorants zitten gemoedelijk en gezamenlijk op een aantal dode takken.

Terwijl ik met de verrekijkereen Clamorous Reed Warbler in het riet voor de jeep ontdek, scharrelt een Grote Pieper wat rond op het gras vlak voor ons. Plotseling komt er een Rattenslang over het gras kruipen. Deze is behoorlijk lang en zeker 1.50 m als het niet meer is. De pieper lijkt er niet van onder de indruk en gaat verder met hetzoeken naar voedsel. De Rattenslang heeft overigens ook geen oog voor hem.

Gisteren zag ik mijn eerste Darter, maar inmiddels staat de teller al over de tien denk ik. Er zijn ook veel groepjes met Spotted Deer, die allemaal even schuw zijn. De Indian Pond Heron is ook een vrij algemene soort in dit park, maar ook in heel Sri Lanka.

De volgende nieuwe soort voor mij kondigt zich aan: een Black-headed Munia, die in de met mos begroeide dode boom een goede uitkijkpost ziet.

De Lachstern die even later rondjes maakt langs de rietveldjes is de volgende soort op mijn lijstje dat langzaam richting 100 soorten kruipt.

Een Phaesant-tailed Jacana die in een moerassig stukje zit is alert op zijn omgeving en niet onterecht want een krokodil nadert het water. Van een landmonitor heeft de Jacana minder te vrezen.

Een koe komt door het zompige grasveld op ons af en jaagt daarbij het White-breasted Waterhen dieper het rietveldje in, net nu ik het op de foto wil zetten.

In een struik voor de jeep landt een zangvogel. De gids weet niet wat het is. Hij herkende eerder ook een groepje Dodaars niet. Hij had nog nooit een Dodaars gezien. Veel ervaring heeft hij blijkbaar dus niet met vogels. Met behulp van het boekje determineer ik het vogeltje als Ashy Prinia.

In een boom zit een Grey-headed Fish-eagle, een soort die we ook al eerder zagen toen we in het Minneriya NP waren, wat meer naar het Noorden.

Onze jeepchauffeur is wel scherp, want hij ziet in een holte van een boom, net voor de jeep, een landmonitor, die er misschien wel zijn nest heeft.

Een Purperreiger staat op de uitkijk in het riet. Een IJsvogel gebruikt een stronk als uitkijkpost en een Asian Openbill speurt het gras af naar iets te eten. Geen veilige omgeving dus voor de prooidieren van deze vogels. Gezien het grote aantal vogels moet er aan prooien geen gebrek zijn.

Een Grey Langur zit op zijn gemak in de vork van een boom, waarbij hij zijn zaakje zichtbaar toont. Een ander exemplaar zit in een struik en kijkt ons belangstellend aan.

Dan zien we plotseling één van de mooiste beelden van de vakantie. Een juveniele White-bellied Sea-eagle vliegt op met iets tussen zijn poten wat lijkt op een slang. Ik reageer snel (....!) en zie kans een viertal foto 's te maken. Als ik ze terug zie op het schermpje van de Canon 5D dan constateer ik dat ze zowaar allemaal redelijk tot goed gelukt zijn. Nadere bestudering van de foto 's geeft aan dat de slang zeer waarschijnlijk een soort aal is.

We zijn al de hele morgen alleen in het park en ik kan me echt uitleven met fotograferen. Maar ook al hebben we het rijk alleen, het foto 's nemen vanuit een jeep heeft toch beperkingen. De landmonitor die het bruggetje oversteekt contrasteert niet met het grauwe beton, de Lepelaar zit in het tegenlicht en de Oeverloper en de Red-Wattled Lapwing kan ik alleen van bovenaf op de plaat zetten. Een kniesoor die daarom maalt, want het is een geweldig mooie rit en zelfs Gina heeft nu ineens geen spijt meer en mist zowaar ook haar leesboek niet. Bundala NP is echt een hele leuke ervaring!

We zien tot tweemaal toe een Blue-faced Malkoha, maar meewerken voor een foto doet deze soort niet. Dan maar even stoppen langs de kust voor een korte picknick, want we hebben vanochtend niet gegeten.

Er zit een soort broodje in het cellofaan, maar eerst ben ik druk met mijn fotospullen. Al rondkijkend hoe ik het best een foto kan nemen, haal ik het cellofaan er vanaf. Plotseling hoor ik Gina hard lachen, want het blijkt dat het broodje al even in het zand ligt. Het is aan de onderkant door het cellofaan gevallen, terwijl ik nog steeds probeer de bovenzijde open te scheuren. Erg handig van mij. De hard gekookte eieren en de bananen van het lunchpakket bevallen me goed, de broodjes met kaas laat ik liggen.

Ranjith wil weer foto 's nemen, maar met het felle tegenlicht zie ik even later alleen maar silhouetten op het schermpje. Zowel wij als de jeepchauffeur en de gids zijn erg donker. Thuis dan maar even photoshoppen, hoewel dat de kwaliteit niet altijd ten goede komt.

Verderop zien we een pittoresk plaatje. Drie vissers hebben zojuist hun vangst uitgeladen en meegegeven aan een tweetal mensen op een motor. Blijkbaar blijven zij zelf hier in de hutten overnachten.

Tegen 10.00 uur verlaten we het park weer. We zetten de gids af, geven hem een fooi - hoewel hij nauwelijks van nut was - en nemen een foto van een mooie rood bloeiende struik of is het een boom?

Terug in het hotel vraagt Ranjith of we tegen de avond met hem een tempel willen gaan bezichtigen, maar wij kiezen voor een rustig verloop van de verdere dag. Vanaf 10.30 uur vermaken we ons in de hoteltuin en aan het zwembad. We drinken koffie, lezen wat, zonnen en koelen daarna weer af in het zwembad en lunchen tussendoor. 's Avonds eten we prima in het restaurant en duiken op tijd in ons mandje.